Sam en Quinten

Ik ben begonnen met kinderverhaaltjes te schrijven. Het is eigenlijk heel onnozel begonnen. Op een goeie dag lag ik samen met Sam in bed, hij was toen nog maar een maand of 10. En ik vertelde hem een verhaaltje dat ik ter plekke verzon. Dat was blijven hangen en een paar maand later heb ik dat op papier gezet. Ik had het aan mijn papa laten lezen en die vond het heel goed. Al rap kwam er een 2de en toen het 3de er kwam was ik zwanger van Quinten, en leek het me maar meer dan eerlijk hem ook in de verhaaltjes te betrekken. De illustratie's zijn gemaakt door Antoine Bomon.
Die reeks wordt dan ook in het najaar gepubliceerd bij Bola Editions.

Hier is alvast een voorsmaakje:

De verloren ring

Op een dag was Sam aan het spelen op zijn kamer. Hij was een beetje in een wilde bui. Samen met Bola en Jack sprong hij op zijn bed. Toen opeens mama riep:
“Sam, je bed is geen trampoline, stop met springen!”
“Oké mam”, riep Sam.
“Wat nu?” vroeg Bola.
“Laten we naar muziek luisteren”, zei Sam.
Hij trok heel hard aan het ringetje van Janneke Maan. Maar hij was te wild en trok het ringetje er af.

(Klik om te vergroten en te lezen)

Sam klom van het bed en zei tegen Bola en Jack: “Ik denk dat er niets anders opzit dan een nieuw ringetje te zoeken voor Janneke Maan. Laten we eerst hier eens rondkijken. Misschien vinden we hier wel iets.”
Ze begonnen te zoeken in de kamer. Bola keek onder het bed. Sam in de speelgoedzak en Jack in de speelgoedkist. Maar niemand vond iets.
“Waar moeten we nu zoeken?” vroeg Jack triest.

“Laten we het eens aan mama vragen”, zei Sam.
Samen gingen ze naar beneden.
“Mama, mama, ik heb per ongeluk Janneke zijn ring af-getrokken en nu kan hij geen muziek meer spelen. Heb jij soms een andere voor hem?” vroeg Sam.
“Oh jeetje!” zei mama “ Dat is niet niks. Hier heb ik niet iets dat je kan gebruiken, maar ga eens op zolder kijken. Daar vind je vast wel iets dat als ring kan dienen.”

Samen liepen ze de trap op naar de zolder. De deur ging krakend en piepend open.
“Ik... ik... ik... euh, denk niet d... d... dat we iets gaan v... vinden” stotterde Jack.
“Je bent toch niet bang , Jack?” vroeg Bola lachend
“N...nee! Natuurlijk niet!” antwoordde Jack, terwijl hij zich groot maakte.
“Hahahahaha, waarom beef je dan zo?” vroeg Bola.
“Ik b-beef niet, dat is de wind!” zei Jack met zijn neus in de lucht.
“De wind? Maar er is hier geen wind”, zei Bola spottend.

“Kom, kom, kom jongens! Zo is het genoeg! We zijn hier om een nieuwe ring voor Janneke te zoeken”, zei Sam. “Stop dus met kibbelen en begin mee te zoeken. Als we elk een hoek van de zolder nemen vinden we misschien vlugger iets.”
Sam haastte zich naar de verste hoek, waar een grote hutkoffer stond. Toen hij die opende zag hij dat er van alles in zat. Hij begon er in te rommelen. Plots zag hij iets blinken. Hij keek nog eens goed.

“Hoera, ik heb een ringetje gevonden!” riep hij blij
Hij trok er aan, maar het zat aan iets vast. “Auw!” hoorde hij opeens. “Dat doet pijn, hoor!”
Sam schrok zo erg dat hij achterwaarts op zijn bips viel. Uit de koffer kwam een pop te voorschijn, met op haar rug een koortje met een ring eraan.
“Wees een beetje voorzichtig!” zei de pop. “Dat deed echt wel pijn!”
“Oh sorry,” zei Sam, “dat was niet de bedoeling.”

“Het is niets! De pijn is al over, maar toch opletten in het vervolg, hé!” waarschuwde de pop vriendelijk.
“Zal ik doen, beloofd!” zei Sam.
 Hij stelde zichzelf en zijn vriendjes voor. “Ik ben Sam, dit is Bola en dat is Jack Inthebox. En wie ben jij?”
“Ik ben Lisa, een sprekende pop. Als je aan mijn touwtje trekt op mijn rug zeg ik dingen als ‘mama’ en ‘i love you’. Maar wat doen jullie hier op zolder?”

“We zijn op zoek naar een ringetje voor Janneke Maan. Ik heb het er per ongeluk afgetrokken en het is stuk”, zei Sam triest.
“Weet jij waar we er eentje kunnen vinden?” vroeg Jack aan Lisa.
“Ik niet, maar Oma Beer zal dat wel weten”, antwoordde Lisa.
“En waar vinden we Oma Beer?” vroeg Bola.
“Volg me maar!” zei Lisa.
Samen gingen ze naar Oma Beer.

“Oma beer?... Oma Beer, wakker worden!” zei Lisa.
“Ze is een beetje doof, dus moeten we wat luider praten”, fluisterde ze.
“OMA BEER!” riepen ze in koor.
“Huh? Wat... wat...?” vroeg Oma Beer een beetje verward. “Oh Lisa, lief kind, ik had je niet gehoord, ik moet in-gedommeld zijn.”
“Geeft niet, Oma Beer. Dit zijn Sam, Jack Inthebox en Bola. Ze zijn opzoek naar een ringetje voor Janneke Maan. Weet jij waar ze dat kunnen vinden?”
“Aangenaam, jonge heren!” groette Oma Beer het gezel-schap. “Eens denken… ja, ja… ik denk wel dat ik kan hel-pen.”
Ze keek eens rond. “Daar op dat schap liggen nog oude gordijnen en daar zitten nog wel nog een paar ringetjes aan”, wees Oma Beer.

Lisa liep naar het schap, keek even tussen de gordijnen en ja hoor! Ze vond een ringetje dat ze voor Janneke Maan konden gebruiken.
“Alsjeblief, nu heb je een ringetje voor Janneke!” zei Lisa
“Dank je, dank je, dank je!” riep Sam blij. “Nu kan Janneke terug muziek spelen.”
“Komen jullie mee om kennis te maken met Janneke?” vroeg Bola aan Lisa en Oma beer.
“Dat zou wel leuk zijn!” zei Oma Beer blij.

Samen liepen ze de trap af en gingen naar de kamer van Sam, bij Janneke Maan. Sam klom op het bed en maakte het ringetje vast aan Janneke. “Zo Janneke, nu kan je terug muziek spelen. Dit zijn Oma Beer en Lisa,” stelde hij hun nieuwe vriendjes voor.
“Het is me een eer, Lisa en Oma Beer. Dank jullie voor de ring, nu kan ik terug spelen zoals toen ik hier voor het eerst hing.”
“Joepie!” riepen ze in koor.
“Ik heb mijn lesje nu wel geleerd” zei Sam. “In het vervolg zal ik wat voorzichtiger zijn.”


"Copyright 2011 by Nirphania Bomon. Dit verhaaltje maakt deel uit van een reeks."

2 opmerkingen: